Author :
Abstract
Halk arasında “peşin hüküm” olarak nitelendirilen önyargı, günlük söylemlerimizde yer alan gerçeklerden uzak dayanıksız yargıları ifade etmektedir. Toplumsal yaşamın birçok alanında kendisini gösteren önyargılar, medya temsillerinde de sıklıkla karşımıza çıkmaktadır. Medya kuruluşları; kişileri ve olayları temsil biçimiyle toplumdaki değer yargılarını şekillendirmekte, amaçladığı yönde tutum ve kanaatlerin oluşmasına katkıda bulunmaktadır. Medyanın bireylerin düşünceleri ve değer yargılarının oluşmasında ve şekillenmesindeki gücü göz önüne alındığında, kitle iletişim araçlarının cinsiyetçi söylemler üreterek, toplumsal cinsiyet eşitsizliğini normalleştirdiğini söyleyebiliriz. Kitle iletişim araçlarında kadının nasıl temsil edildiği konusu da bu bağlamda önem taşımakta, toplumsal cinsiyet kalıplarının belirlenmesinde etkili olmaktadır. Gazetelerin kadını temsil şekli, atılan manşetler, kadın haberlerinde kullanılan fotoğraflar kadının toplum içindeki yerinin ne olduğu, dolayısıyla toplumsal cinsiyet kalıpları hakkında bizlere fikir vermektedir. Çalışmada önyargı kavramı ve medyada rastladığımız önyargı biçimleri ele alınarak, kadınlara ilişkin önyargılı medya temsilleri üzerinde durulmaktadır.
Keywords
Abstract
Prejudice, which is described as hüküm prejudice arasında among the people, refers to the weak perceptions that are far from the facts in our daily discourses. Prejudices that manifest themselves in many areas of social life often appear in media representations. Media organizations; It shapes the value judgments in society by representing people and events and contributes to the formation of attitudes and convictions in the direction it aims. Considering the power of the media in the formation and shaping of individuals' thoughts and value judgments, we can say that mass media normalizes gender inequality by producing sexist discourses. The issue of how women are represented in the mass media is also important in this context and is effective in determining gender stereotypes. The way the newspapers represent women, the headlines thrown, the photographs used in women's news give us an idea of what the place of women in society is and therefore the gender patterns. In this study, the concept of prejudice and the forms of prejudice we have encountered in the media are discussed and biased media representations for women are emphasized.
Keywords
- Akdoğan, H. (2004). Medyada Kadın, Ceylan Yayınları, İstanbul.
- Akdoğan, H. (2004). Medyada Kadın, Ceylan Yayınları, İstanbul.
- Altun, A., Gencel M., Altun, E. (2007). Aile İçi Şiddet Haberlerinin Üretim Süreci ve Medya Profesyonelleri, İletişim Araştırmaları Dergisi. 5(2):9-61.
- Baudrillard, J. (1997), Tüketim Toplumu, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Bayhantopçu, E. (2017). Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliği Üzerinde Yazılı Basında KadınınTemsilinin Rolü, The Journal Of Social Science, Volume:1, Number:2, Cilt:1, Sayı:2, 83- 93.
- Berktay, F. (2000). Tek Tanrılı Dinler Karşısında Kadın, Metis Yayınları, İstanbul.
- Büyükbaykal, C.I.(2003). Medyada Kadın Olgusu, İletişim Fakültesi Dergisi, s.19-30,İstanbul.Çağlar, B. (2014). Yerel Kimliğin Sosyal Ağlarda Yeniden İnşaası: HemşeriDerneklerinin Facebook Sayfalarının İncelenmesi, Yeni Medya Araştırmaları, Kavramlar, Uygulamalar, Tartışmalar, Literatürk Yayınları, Konya: 487-547.
- Çağlar, B. (2019). Üç Kağıtçı Hanımın Çiftliği ve Kertenkele Filmlerindeki Din AdamıStereotipleştirilmesi Üzerine Bir İnceleme, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl:6, Sayı: 37, Haziran 2019, s. 130-148 ISSN: 2149-0821 DoiNumber:http://dx.doi.org/10.16990/SOBIDER.4983
- Çalışır,G ve Kılıç, T.A.(2018). Instagram’da Kadın Vücudunun Sunum Şekli ÜzerineÖrnek Profiller Üzerinden Eleştirel Bir Bakış, 2.Uluslararası Sosyal Bilimler ve Eğitim Araştırmaları Sempozyumu, Konya.
- Çelenk, S. (2010). “Kadınların Medyada Temsili ve Etik Sorunlar” TelevizyonHaberciliğinde Etik, Ed. Bülent Çaplı ve Hakan Tuncel, Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları, Ankara.
- Defaetano, G., Bander, K. (1996). Screen smarts: A family guide to media literacy, New York: Houghton Mifflin Company.
- Dursun, Ç. (2008). Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet ve Haber Medyası: Alternatif Bir Habercilik, Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü: Ankara.
- Dursun, Ç. (2010). Kadına Yönelik Şiddet Karşısında Haber Etiği, Fe Dergi 2(1): 19-32.Elden, M. ve Ö. Ulukök. (2004). “Televizyon Reklamlarında Çalışan Kadının Sunumu”Kadın Çalışmalarında Disiplinlerarası Buluşma, 2, Yeditepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi, İstanbul.
- Fiske J. (1999). Popüler Kültürü Anlamak, (çev. Süleyman İrvan), Ark Yayınları, Ankara.Gürses, İ.(2005). Ön Yargının Nedenleri, Uludağ Ünik. İlahiyat Fak. Dergisi. 14(1): 143– 161.
- Gürüz, D.ve Eğinli, A.T (2008). Kişilerarası İletişim. Bilgiler-Etkiler-Engeller, Nobel Yayınları, Ankara.
- Gökulu, G., Hosta, N. (2013). Basında Kadına Yönelik Şiddet Haberlerinin Analizi:Hürriyet, Sabah ve Posta Gazeteleri Örneği (2005-2008), International Journal of Social Science. 6(2): 1829-1850.
- Görgün B.A. (2012). Medyanın Kadına Yönelik Şiddet Olaylarına Yaklaşımı: Habercilikve Diziler, İnsan Hakları Standartlarının Etkili Uygulanması Bağlamında KadınaYönelik Şiddetle Mücadele Sempozyum Kitabı, Türkiye Adalet Akademisi Yayınları, Ankara.
- Harlak, H.(1998). Ön yargılar Psikososyal Bir İnceleme, Sistem Yayıncılık, Ankara.Harlak, H. (2000). Önyargılar, Psikososyal Bir İnceleme, İstanbul. Sistem Yayıncılık. Hortaçsu, N. (1998). Grup içi ve Gruplararası Süreçler, Ankara, İmge Kitabevi.
- İnal, A. (2005). Medyanın Etkisi Sorunsalına Başka Bir Bakış, (Derleyen: Sevda Alankuş), (s.65-80). Medya ve Toplum, IPS İletişim Vakfı Yayınları, İstanbul.
- İnceoğlu, Y. (2002). Medyada 'Kadın İmajı, Erişim Tarihi: 01.10.2002. http://www.yasemininceoglu.com/default.aspx?cat=4&pag=114
- Kılıç, T.A.(2018). Instagram’da Kadın Vücudunun Sunum Şekli Üzerine Örnek ProfillerÜzerinden Eleştirel Bir Bakış, 2.Uluslararası Sosyal Bilimler ve Eğitim Araştırmaları Sempozyumu, Konya.
- KSGM. (2008). Kadın ve Medya, T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü,Lippman, W.(1992). Public Opinion, New York: Harcourt, Brace, Jovanovitch, Macrae,C.Neil ve diğerleri (1996). Stereotypes and Streotyping, New York-London: The Guilford Press.
- Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü, Bilim ve Sanat, İstanbul.
- McKay, Matthew, Davis, Martha ve Fanning, Patrick (2006). İletişim Becerileri, Çev.Özgür Gelbal, Ankara, HYB Yayıncılık.
- Mengü, Ç. S.(2004). Televizyon Reklamlarında Kadına Yönelik Oluşturulan Toplumsal Kimlik, İ.Ü. İletişim Fakültesi Yayınları, Dilek Ofset, İstanbul.
- Oral, Z. (1986). Kadın Olmak, Milliyet Yayınları, İstanbul.
- Sadker, M.ve Sadker, D.(1982). Sex equity handbook for schools, New York:Longman.Saktanber, A.1995). Türkiye’de Medyada Kadın: Serbest, Müsait Kadın veya İyi Eş,Kadın Bakış Açısından 1980’ler Türkiye’sinde Kadın. (Der: Ş. Tekeli), İletişim Yayınevi, İstanbul, 211-232.
- Spears, R.,Oakes, P.J. Ellemers, N.,S. Haslam, A. (1997). The Social Psychology of Stereotyping and Group Life, Oxford: Blackwell Publishers.
- Şahin, A. (2018). Eleştirel Medya Okuryazarlığı, Anı Yayıncılık, Ankara.
- Tanrıöver, H. U. (2007). Medyada Kadınların Temsil Biçimleri ve Kadın Haklarıİhlalleri, İçinde Kadın Odaklı Habercilik (Der. S.Alankuş.) IPS İletişim Vakfı Yayınları,Taşkaya M.(2009). Kitle İletişim Araçlarında Kadın Bedeninin Nesneleştirilmesi, Toplumbilim Dergisi, Bağlam Yayınları, İstanbul.
- Timisi, N. (1997). Medyada Cinsiyetçilik, T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü: Ankara.
- Timisi N. (1998). Medya ve Kadın: Temel Sorun Noktaları, 20. Yüzyılın Sonunda Kadınlar ve Gelecek Konferansı, (der. Oya Çitci,) TODAİE, Ankara.
- Türkdoğan, Ö. (2013). Ana Akım Medyada Annelik Miti, Kadın Araştırmaları Dergisi, Sayı: 13, s.35-59
