Author :
Abstract
Günümüzde teknolojin hız kazanmasıyla birlikte bireyler, çevresel konularda farkındalık yaratacak bir rol üstlenmeye başlamıştır. Böylelikle bireyler, çevre sorunlarının dünyaya yansıması konusunda daha duyarlı hale dönüşmüştür. Üretim süreçlerinde meydana gelen çevresel tahribat; doğaya ve dolayısıyla dünyaya geri döndürülemez zararlar vermektedir. Tüketicilerin bu konuda markalardan beklentilerinin artması, işletmelerin pazarlama anlayışında değişime gitmelerini zorunlu hale getirmiştir. Bu araştırmanın amacı, Gümüşhane’de yaşayan eğitim düzeyi lisans/lisansüstü olan ve orta/üst gelir düzeyine sahip bireylerin yeşil ürünler hakkındaki farkındalık, bilgi ve değerlendirmelerini ortaya koymaktır. Araştırma, 12 kişi ile yarı yapılandırılmış araştırma yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın sonucunda katılımcıların yeşil ürünler hakkında kısıtlı da olsa bilgilerinin oldukları ve tüketici olarak çevresel kaygılar taşıdıkları sonucuna ulaşılmıştır. Ancak elde edilen bilgilere göre katılımcıların konuyla ilgili bilgi ve farkındalıkları onların her zaman satın alma davranışına yansımamaktadır. Bu durum, katılımcılar arasında markaya yeterince güven duymama, ürün fiyatı, Gümüşhane’de ilgili ürüne ulaşma konusunda sorunlar yaşama gibi çeşitli nedenlerle yakından ilişkilidir.
Keywords
Abstract
Today, as technology gains momentum, individuals have started to take on a role to raise awareness of environmental issues. Thus, individuals have become more sensitive to the reflection of environmental problems to the world. Environmental destruction in production processes it causes irreversible damage to nature and therefore to the world. The increase in consumers ' expectations of brands in this regard has made it necessary for businesses to change their marketing approach. The aim of this research is to demonstrate the awareness, knowledge and evaluation of green products of individuals living in Gümüşhane who have undergraduate/graduate level of education and who have middle/upper income level. The research was conducted by semi-structured research method with 12 individuals. The study concluded that participants had limited green knowledge about green products and had environmental concerns as consumers. However, according to the information obtained, participants ' knowledge and awareness of the subject is not always reflected in their purchasing behavior. This situation is closely related to the lack of confidence in the brand among the participants, the price of the product, problems in reaching the relevant product in Gümüşhane.
Keywords
- Ağır, B. H., Poyraz, N., Yılmaz, H.İ. ve Boz, İsmet. (2014). Tüketicilerin Organik Ürün Algısı: Kayseri İli Örneği. XI. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, Samsun.
- Aksu, Simge. (2019). Yeşil Ürün İletişimi Kapsamında Tüketicilerin Yeşil Ürünlere Yönelik Değerlendirmeleri. Atatürk İletişim Dergisi, 17, 21-38.
- Atay L. ve Dilek S. E. (2013). Konaklama İşletmelerinde Yeşil Pazarlama Uygulamaları: İbis Otel Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 18(1), 203-219.
- Ay C. ve Ecevit, Z. (2005). Çevre Bilinçli Tüketiciler, Akdeniz İİBF Dergisi, 10, 238-263.
- Ayyıldız, H. ve Genç, K. Y. (2008). Çevreye Duyarlı Pazarlama: Üniversite Öğrencilerinin Çevreye Duyarlı Pazarlama Uygulamaları ile ilgili Tutum ve Davranışları Üzerine bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12 (2), 505- 527.
- Bahçecik, D. (2019). Yeni Dönem Pazarlama Anlayışı Yeşil Pazarlama: İşletmelerin Yeşil Pazarlamaya Yönelme Nedenlerinin Ampirik Bir Çalışma İle Değerlendirilmesi, Yüksek Lisan Tezi. İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Büyüköztürk, Ş.., Çakmak, K. E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, Funda. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (4. Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
- Chamorro, A. ve Tomas M. Banegil (2006). Green Marketing Philosophy: A Study of Spanish Firms with Eco-labels. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 13, (1), 11-24.
- Cleveland, M., Kalamas, M. ve Laroche M. (2005). Shades of green: linking environmental locus of control and pro-environmental behaviors. The Journal of Consumer Marketing. Santa Barbara: 22, 198.
- Çabuk, S., Nakıboğlu, B. ve Keleş C. (2008). Tüketicilerin Yeşil (Ürün) Satın Alma Davranışlarının Sosyo-Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17 (1), 85-102.
- Demir, O. Ö. (2017). Nitel Araştırma Yöntemleri. Kaan Böke (Ed.). Sosyal bilimlerde Araştırma Yöntemleri İstanbul: Alfa Basım Yayım.
- Demirbaş, M. A.. (1999). Yeşil pazarlama (Green Marketing) ve Tüketicinin Yeşil Pazarlamaya Yaklaşımı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Emgin, Ö. ve Türk, Z. (2004) Yeşil Pazarlama (Green Marketing). Mevzuat Dergisi, Sayı 78.
- Erbaşlar G. (2007). Yeşil Pazarlama. Paradoks Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi. 3(1).
- Fisher, A. (1990). What consumers want in the 1990’s, Fortune, 121, 108-112.
- Grove, S. J., Raymond P., Fisk., Gregory M. Pickett, Norman Kangun (1996). Going Green in the Service Sector Social Responsibility Issues, Implications and Implementation. European Journal of Marketing, 30 (5), 56-66.
- Guba, Egon. G.; Lincoln, Yvonna. S. (1982). Epistemological And Methodological Bases Of Naturalistic İnquiry. Educational Technology Research and Development, 30(4), 233252.
- Güven, S. ve Pekmezci, P. (2015). Tüketicilerin “Organik Ürünler” E Bakışı ve Tüketicileri Organik Ürünlere Yönlendiren Motivasyonlar. Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araştırma E Dergisi. 16 Nisan 2020 http://www.sdergi.hacettepe.edu.tr/makaleler/TUKETICILERIN_ORGANIK_URUN E_BAKIS_23HAZ2015.pdf
- Hamid, A. R. (2014). A Study on the Relationship Between Consumer Attitude, Perceived Value and Green Products”, Iranian Journal of Management Studies (IJMS). 7(2).
- Henion, K. E. (1972), The Effect of Ecologically Relevant Information on Detergent Sales. Journal of Marketing Research, 9(2), 10-14.
- Hollway, W. ve Jefferson, T. (2008). The Free Association Narrative Interview Method. In L. Given (Ed.), The SAGE encyclopedia of qualitative research methods, 286-315. Thousand Oaks, CA: Sage.
- Jain, S. K. ve Kaur G. (2004). Green Marketing: An Attitudinal and Behavioural Analysis of Indian Consumers. Global Business Review, 5(2), 187-205.
- Karaca, Ş. (2013). Tüketicilerin Yeşil Ürünlere İlişkin Tutumlarının İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma. Ege Akademik Bakış Dergisi, 13(1), 99-111.
- Karasar, N. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemi (32. Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Karna, J. (2003). Environmental Marketing Strategy And İts İmplementation in Forest Industries. Yayımlanmış Doktora Tezi, Helsinki: Univesirty of Helsinki Department of Forest Economics.
- Khare, A., Mukerjee, S. ve Goyal, Tanuj. (2013). Social Infuence and Green Marketing: An Exploratory Study on Indian Consumers”. Journal of Customer Behaviour. 12(4), 61368.
- Killbourne, W. E. (1998). Green Marketing: A Theoretical Perspective. Journal of Marketing Management. 14, 641-655.
- Kinoti, M. (2011). Green Marketing Intervention Strategies and Sustainable Development: A Conceptual Pape. International Journal Of Business and Social Science, 2(23), 264.
- Leblebici, K. L. (2008). Yeşil Pazarlama Ve Kayseri’deki İşletmeler Üzerine Bir Uygulama. Doktora Tezi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
- Mandese, J. (1991). New Study Finds Green Confusion, Advertising Age, October 21.
- Menon, A., Ajay M., Jhinuk, C. ve Jackie Janovich (1999), Envolving Paradigm for Environmental Sensitivity in Marketing Programs: A Synthesis of Theory and Practice, Journal of Marketing Theory and Practice, 7 (2), 1-12.
- Marketing Week Centaur Communications Ltd. Corporate Social Responsibility: Green is The Way To Go For Marketers ,Londra, 11 Mayıs 2006, 40
- Merriam, S. B. (2009). Qualitative Research A Guide to Desing and Implementation. Turan, S. (Çev. Ed.), Ankara: Nobel Akademi.
- Mucuk, İ. (2001). Pazarlama İlkeleri, 13.Baskı, İstanbul: Türkmen Kitabevi.
- Newell, S. J., Corliss L. G. (1997). Radical Differences In Consumer Environmental Concern. The Journal of Consumer Affairs, 31(1), 53-68.
- Ottman, Jacquelyn. (1998). Green Marketing And Opportunities For The New Marketing Age. s.77, Lincolnwood: NTC Business Books.
- Onwuegbuzie, A. J. ve Collins, K. MT. (2007). A Typology of Mixed Methods Sampling Designs in Social Science Research. The Qualitative Report, 12(2), 281-316.
- Özata, Z.(2008) . Yeşil Pazarlama, http://www.pazarlamamakaleleri.com, (26 Ocak 2020)
- Peattie, K. (2001). Toward Sustainability: The Third Age of Green Marketing, The Marketing Review, 2, 129-146.
- Polonsky, M.. J. (1994). An Introduction to Green Marketing . Electronic Green Journal, 1(2), 1-8.
- Roberts, J. (1996). Green Consumers İn The 1990s: Profile And İmplications For Advertising. Journal Of Business Research, 36(3), 217–232.
- Sandelowski, M. (1986). The problem of rigor in qualitative research. Advances in Nursing Science, 8, 27-37
- Straughan R.D. ve Roberts, James A.(1999), Environmental Segmentation Alternatives: A Look At Green Consumer Behavior İn The New Millennium, Journal of Consumer Marketing, 16 (6).
- Shenton, A. K. (2004). Strategies For Ensuring Trustworthiness in Qualitative Research Projects. Education for İInformation, 22 (2).
- Shrum, LJ., McCarty, J. A. ve Tina M. L. (1995), “Buyer Characteristics Of The Green Consumer And Their Implication For Advertising Strategy”, Journal of Advertising, 24 (2), 71-81.
- Sönmez, V. ve Alacapınar, F.. G. (2013). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri (2. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim Araştırmalarında Etkin Olarak Kullanılabilecek Nitel Bir Araştırma Tekniği: Ölçme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 6 (24), 543-559.
- Uydacı, M. (2002). Yeşil Pazarlama: İş Ahlakı ve Çevresellik Açısından Yaklaşımlar. İstanbul: Türkmen Kitapevi.
- Varinli İ. (2008). Pazarlamada yeni yaklaşımlar. Ankara: Detay Yayıncılık.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yücel, M. ve Ekmekçiler, Ü. S. (2008). Çevre Dostu Ürün Kavramına Bütünsel Yaklaşım: Temiz Üretim Sistemi, Eko-Etiket, Yeşil Pazarlama. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 7(26), 322.
