Author :
Abstract
Kayıtsızlık kavramı, bireylerin kişilere, olaylara karşı umursamaz tavır içine girerek ilgisiz kalması olarak tanımlanmaktadır. Bu kavram, her alanda görülen ve bireylere zarar veren bir durumdur. Çalışmanın amacı, örgüt yazınında az çalışılmış kayıtsızlık kavramını irdelemek ve örgütlerde kayıtsızlık düzeyini araştırmaktır. Araştırma verileri, anket yöntemi kullanılarak yüz yüze olarak toplanmış ve araştırma Nisan ve Mayıs 2016 tarihleri arasında, Ankara ve Mersin illerinde yapılmıştır. Araştırma, kamu ve özel sektör çalışanlarından 692 kişiye uygulanmıştır. Araştırma sonucunda kayıtsızlık, işe, müşteriye, örgüte, etik normlara, takım arkadaşlarına ve yöneticiye karşı kayıtsızlık olarak altı boyutta toplanmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen verilere, t-tesi, ANOVA uygulanmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, çalışanların kayıtsızlık düzeyinin düşük olduğu görülmüştür. Yapılan analizler sonucunda, eğitim, cinsiyet ve sektör arasında anlamlı ilişki bulunduğu tespit edilmiştir. Diğer yandan, yapılan faktör analizi sonucuna göre, kayıtsızlığın en fazla görüldüğü boyut örgüte karşı kayıtsızlık olurken en az görüldüğü boyut, müşteriye karşı kayıtsızlıktır. Bu bağlamda kayıtsızlık kavramının daha net olarak anlaşılması için başka değişkenlerle ilişkilendirilmesi önerilmektedir.
Keywords
Abstract
The concept of indifference is defined as unconcorned of individuals by strike reckless an attitude towards their events and people. This concept has reflected condition that harms individuals and seen in all fields. The aim of this study is proved as management literatüre an devaluating indifference level of organization while describing dimensions of organizational indifference. Datas in research were collected by using survey method and study was made Ankara and Mersin provinces between the months of April-May 2016. Study was applied to 692 participants from the public and private sector workers. Indifference as a result of study was gathered six dimensions as indifference towards job, manager, organization, colleagues, clients and ethical norms. Datas obtained as a result of study were applied t-test and ANOVA. According to results obtained, it is seen that indifference level of employees is low. As a result of analysis, it is determined that there is a significant relation between sector and gender, education. On the other hand according to results of factor analysis, while dimension which seen the highest of indifference level is indifference towards organizational, dimension which seen the lowest is indifference towards customer. In this context, It is proposed to be associated with other variables for better understanding of the concept of indifference.
Keywords
- Abramson, L. Y.,Metalsky, G. I. ve Alloy, L. B. (1989). Hopelessness depression: A
- Abramson, L. Y.,Metalsky, G. I. ve Alloy, L. B. (1989). Hopelessness depression: A theory-based subtype of depression. Psychological Review, 96 (2): 358-372.
- Abramson, L. Y.,Seligman, M. E. P. ve Teasdale, J. D. (1978). Learned helplessness inhumans: Critique and reformulation. Journal of Abnormal Psychology,87 (1): 49-74.
- Ahangar, S. G.,Boroumand, M. R. ve Hami, M. (2015). Relationship betweenorganizational indifference and organizational silence in employees of youth and sport offices in Mazandaran province. Science Research Publications, 5 (3): 296-300.
- Ahmadi, S. A. A., ve Rafiee, A.(2015). A study on emotional intelligence strategies toreduce organizational indifference. İnternational Journal of Management Research and Business Strategy, 4 (3):169-178.
- Alloy, L. B., Abramson, L. Y., Metalsky, G. I. ve Hartlage, S. (1988). The hopelessnesstheory of depression: Attributional aspects. The British Psychological Society,1 (1): 5-Baştürk, Ş. (2009). “Uyum” dan “dışlanma’ya”: Yirmi birinci yüzyılda göçmenler ve sosyal politika. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 57: 516-548.
- Borod, J. C. (Ed.). (2000). The neuropsychology of emotion. New York: Oxford University Press.
- Budak, S. (2005). Psikoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
- Danaeifard, H., ve Eslami, A. (2010). Discovering theory of organizational indifference:A grounded theory strategy, European Journal of Scientific Research, 40 (3): 450-460.
- Erdoğan, İ. (2012). Pozitivist metodoloji ve ötesi araştırma tasarımları niteliksel ve istatistiksel yöntemler. Ankara: Erk Yayınları.
- Esfahani, A. N., Ghorbani, O., Amiri, Z. ve Farokhi, M. (2013, Haziran). Identifyingand ranking the effective factors on the organizational indifference through fuzzyanalytical hierarchy process. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 3 (6): 64-72.
- Evrensel, O. (2013, Temmuz 23). Öğrenilmiş çaresizlik toplumu.www.haberdarkıbrıs.com.tr. Fard, H. D., Salarieh, N. ve Noruzi, M. R. (2011, Aralık).Exploring organizational indifference: Creating and validating a measure, Academic Journals, 5 (31): 12381-12391.
- Ghaderi, S. N.,Boroumand, M. R. ve Hosseini, E. H. (2015). Investigating ofdimensions condition organizational indifference in the staff of Kohgiluyehand Boyer-Ahmad Province Sport and Adolescent Organization. International Journal of Sport Studies,5 (1): 42-47.
- Gürel, E. B. B. (2011). Küçülme stratejileri ve Türkiye’nin ilk 500 büyük işletmesindeküçülme stratejileri üzerine bir araştırma. Aksaray Üniversitesi İİBF Dergisi, 3 (1):54-Hazır, M. (2015). Toplumsal çözülme üzerine bir deneme. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 27 (27): 335-340.
- Hobbs, K. K. (2001). Causes of organizational apathy and suggestions to counteract apathy. Yüksek lisans tezi, Tennessee Üniversitesi, Knoxville.
- Hutsinpiller, A. (2008). Organizational apathy: A universal issue for leaders.
- Leadership Management Institute,2 (3): 2-8. Koçel, T. (2014). İşletme Yöneticiliği. İstanbul: Beta Yayınevi.
- Munton, A. G. (1985-1986/Kış). Learned helplessness, attribution theory, and the natureof cognitions: A criticale valuation. Current Psychological Research ve Reviews:331-Reekum, R.V.,Stuss, D. T. ve Ostrander, L. (2005). Apathy: Why care?.The Journal of Neuropsychiatry Clinical Neurosciences, 17 (1): 7-19.
- Silver, J. M.,McAllister, T. W. ve Yudosfsky, S. C. (Ed.) (2011). Texbook of traomatic brain injury, Washington: American Pscyhiatric Press.
- Soltani, S. K., Hami, M. ve Shojaei, V. (2015, Mart). The relation between lifestyle andorganizational apathy and silence among the employees of Sport Associations of Sari, Magnt Research Report,3 (3): 594-608.
- Tek, M. (2010/Ocak-Aralık). Kent hakkı üzerine bir çözümleme: toplama kampıdeneyimleri ve kentlileşme deneyimleri arasında paralel bir okuma denemesi. Toplum ve Demokrasi,4 (8-9-10): 95-118.
