RESİM KARTI VE HİKÂYE TAMAMLAMA TEMELLİ DRAMA EĞİTİM PROGRAMININ ANASINIFI ÇOCUKLARININ DAVRANIŞLARINA ETKİSİNİN İNCELENMESİ
Author:
Abstract
Okul öncesi dönem, çocukların davranış düzenleme ve sosyal becerilerinin gelişiminde önemli bir yere sahiptir. Çocukların bu dönemde kazandığı davranış düzenleme ve sosyal beceriler, ilerleyen yıllarda sağlıklı, üretken, mutlu ve toplumla uyum içinde yaşayan bireyler olmaları için önemlidir. Bu araştırmanın amacı beş yaş grubu anasınıfı çocuklarının davranış düzenleme ve sosyal becerilerine, Resim Kartı ve Hikâye Tamamlama Temelli Drama Eğitim Programının etkisinin incelenmesidir. Bu amaçla nitel araştırma yöntemlerinden eylem araştırması kullanılmıştır. Çalışmaya kontrol grubunda 16 çocuk (5 kız ve 11 erkek), deney grubunda 20 çocuk (12 kız ve 8 erkek) katılmıştır. Eğitim programı uygulanmadan önce ön testler yapılmış, program uygulanmış, son testler yapılmış ve deney grubuna izleme testi yapılmıştır. Nicel veriler Çocuk Davranış Değerlendirme Ölçeği ile toplanmıştır. Testlerde non-parametrik grup içi ve gruplar arası karşılaştırma testleri (Mann-Whitney U ve Wilcoxon İşaretli Sıralar) kullanılmıştır. Araştırmanın nitel verileri için deney grubu velileri, okul idaresi, deney grubu çocukları ve kontrol grubu öğretmeni ile yarı-yapılandırılmış görüşme yapılmıştır. Nitel veriler için bağımsız gözlemciler arası güvenirlik sağlanmıştır. Araştırma sonuçları her iki grubun başlangıçta benzer davranış düzenleme ve sosyal becerilere sahip iken, son test aşamasında gelişme kaydettiklerini göstermiştir. Bu gelişme Resim Kartı ve Hikâye Tamamlama Temelli Drama Eğitim Programı uygulanan deney grubunda daha yüksek olmuştur.
Keywords
Abstract
The purpose of this study was to examine the impact of Picture Card and Story Completion Based Drama Education Program on the behavior regulation and social skills of kindergarden children. One of the qualitative methods, action research, was used as a research model. According to on research model, the drama education program was applied to one of the kindergarten classrooms and the other classroom was chosen as a control group. The sample was designed using purposive sampling and permissions were taken. There were 16 children (5 girls and 11 boys), in the control groups, and 20 children (12 girls and 8 boys) in the experiment group participated in the study. Pre-tests were completed before the study and post-tests were applied at the final. Follow up tests were administered to the experiment group. Children Behavior Education scale was used as a data collection tool. Semi-structured interviews were used to collect qualitative data from children. Non-parametric tests (MannWhitney U and Wilcoxon Signed Ranks) were used for quantitative data. Inter-observer reliability was established for the qualitative data. Results showed that experimental group children’s behavior regulation and social skill levels were changed higher than control group. It was also seen that both girls and boys had same level of improvement during the study.